Başta şahsım olmak üzere, ne yazık ki, hasta oluncaya kadar da sıhhatimizi hep ikinci plana atıyoruz. Doktora gitme hususunda hep çekimser olmuşumdur. Bunun doğru bir davranış olmadığını defalarca tecrübe etmiş olmama rağmen kendiliğinden iyileşmeyi bekleyen çoğunluktan bir türlü ayrılamıyorum.

 

İyileşmeyi beklerken bir taraftan da gelişigüzel, halk arasında yaygın olan çözümleri denemek te cabası.

Hasta olduktan sonra zaman geçirmeden doktora gitmek çözümün başlangıcı ama aslında en doğrusu koruyucu hekimlik. İnsanın kendi tedbirlerini kendisinin alması ve sağlığını tehlikeye atacak durumlardan kaçınması gerekiyor. Tabi işin bir başka boyutu daha var. Her ne kadar tedbir alırsak alalım, hasta olacağız. Çünkü hastalık da şifa da insan için. Hasta olduğumuz zaman vücudumuzun önemini hemen kavrayıveririz. Hangi organımız rahatsızsa o bizim için en önemli oluverir. Elbette her organ önemlidir. Bir bütün olan bedenimizin parçalarıdır. Ama bir diş ağrısı veya bel ağrısını düşünün. Diş ağrısı bütün vücudu olumsuz etkiler. Sadece kendisine odaklandırır. Bel ağrısında ise yerinizden kıpırdayamazsınız. Çorabınızı bile giyemezsiniz. İnsanın acizliğini ispatlayan en bariz sorunlardan birisidir bel ağrıları. Yeri geldiği zaman dünyaya meydan okuyan insanoğlunu süründürüverir bir anda.

Yazmayı düşündüğüm birçok konu varken, beni bir anda olduğum kalp rahatsızlığım kısada olsa sağlık ile ilgili düşüncelerimi paylaşmaya sevk etti.

 

Antalya’da kaldırıldığım hastanede önce Anjiyo sonrasında ise Kalp ameliyatı oldum. Başlangıçta her şey düzgün giderken kaptığım Hastahane mikrobu her şeyi alt üst ederek sağlık sorunu yaşamama vesile oldu.

Türkiye’de hastanın değeri olmadığı gibi bakım için hemşirede yok.

 

2020TL asgari ücret alması gereken sağlık personeline maaşını 130 TL kırparak 1890 TL ödeyen özel Hastahaneden ayrıcalık beklemek iyi niyetimizdendi. Maalesef öyle olamadı ve ölümle burun buruna kaldım.

 

Ailen can yoldaşım oldu ve Annem moral depom Babamsa refakatçimdi. Onlar bana yaşama sevincini tekrar aşılayan yoldaşım oldular.

Sonunda Ambulans uçakla Nürnberg Süd Kliniğe naklim gerçekleşti. Bir sürü ameliyat sonrası Dr. Ledvon ve Başhekim Dr. Cem Meriç’e teşekkürü bir borç bilirim.

 

Bu arada beni hiçbir gün yalnız bırakmayan özellikle evlatlığını ayrı yaşatan Dilara’m, Dilşah’ım, Aras’ım kardeşlerimden en ufağımız ama yüreği en büyük Ümmühan’ım, Havva’m, Beniz’im, Filiz’im, Avni’m canım aileme, arayıp soranlara, ziyaretime gelen tüm aile dostlarıma, abilerime, ablalarıma, kardeşlerime ayrı ayrı teşekkür ederim.

Her şey olur, ama sağlık olmadan asla.

Sağlıcakla kalın.

Hoşcakalın.